Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2012

Bye Bye 2011, Τα 10 Πιο Αγαπημένα Albums Του "Music Got Soul"


Το 2011 κατά κοινή ομολογία, πήγε κατά διαόλου. Από όποια σκοπιά και να το δεις, οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικά, αθλητικά (άτιμη Dortmund). Ένα από τα λίγα καλά του 2011, ήταν ότι ακούσαμε καλές μουσικές. Το "Music Got Soul", με πόνο καρδιάς (γιατί έπρεπε να επιλέξει μόνο 10), παρουσιάζει τα 10 πιο αγαπημένα από τα υπέροχα albums που άκουσε μέσα στο 2011 και εύχεται το 2012 να μην είναι μόνο καλό για την μουσική αλλά και για τα υπόλοιπα.




Black Joe Lewis & The Honeybears - Scandalous (Lost Highway Records)
Οι Black Joe Lewis & The Honeybears είναι μια 7μελής Blues μπάντα που δημιουργήθηκε το 2007 στο Austin του Texas. Το "Scandalous" είναι το 2ο Album τους. Η βασική ιδέα αφορά τα Blues, αλλά το πάντρεμα που γίνεται με το Garage (Black Snake), την Soul (Booty City), το Funk (Livin' in the Jungle) και το Rock & Roll (Mustang Ranch, με το καταπληκτικό video clip, δείτε παρακάτω) είναι καταπληκτικός. Ένα album δυναμίτης με 38 λεπτά αυθεντικού Blues Rock. Ίσως το καλύτερο της χρονιάς.

Dirty Streets - Movements (Soul Patch)
Οι Dirty Streets είναι μία νέα μπάντα από το Memphis της Αμερικής. Το πρώτο του album (Movements) μέχρι τώρα έχει κυκλοφορήσει μόνο σε ψηφιακή μορφή. Το Movements είναι ένα album με 10 κομματάρες ακατέργαστου και βρώμικου Rock, κοινώς βρωμοροκιές. Η σχέση τους με τα Blues και την Soul μουσική είναι δεδομένη (από το Memphis είναι άλλωστε) αλλά το Classic Rock είναι το κύριο στοιχείο της μουσικής τους. Οι επιρροές τους (έτσι όπως τις δηλώνουν οι ίδιοι στο MySpace) είναι οι :  Deep Purple, Grand Funk Railroad, Buffalo, Pretty Things, Jimmy Hendrix Experience, James Gang, Blue Cheer, The Who, Sly & the Family Stone, Maggot Brain, Small Faces, Quatermass, CCR, King Crimson, Black Widow, Vanilla Fudge. Όλα αυτά βάλτα σε ένα μίξερ και έχεις τους Dirty Streets. Όσο παλιομοδίτικοι φαίνονται άλλο τόσο φρέσκοι ακούγονται.


David Gogo - Soul-Bender (Cordova Bay Records)
Ο David Gogo είναι ένας από τους πιο σημαντικούς κιθαρίστες στους Blues κύκλους εδώ και πολλά χρόνια. Προερχόμενος από τον Καναδά κατάφερε, παλιότερα σαν μέλος των Persuaders και αργότερα σαν σόλο καλλιτέχνης, να εμφανιστεί σε μερικά από τα πιο γνωστα Blues Festivals δίπλα σε μεγάλα ονόματα του χώρου. Το Soul-Bender είναι ο 11ος προσωπικός του δίσκος, του οποίου τα μισά τραγούδια είναι διασκευές ενώ τα υπόλοιπα προσωπικές συνθέσεις. Το Rock στοιχείο είναι πιο έντονο από ποτέ με αποκορύφωμα την διασκευή του "The Changeling" των Doors. To "Time Is Killing Me" κλέβει την παράσταση από τις προσωπικές του συνθέσεις ενώ στα αξιοσημείωτα του δίσκου η Jazzy διασκευή του "The Way You Make Me Feel" του Michael Jackson. Ακούστε παρακατώ το "Whiskey Train" του Robin Trower να πάρετε μια γεύση.


The Black Keys - El Camino (Nonesuch)
Οι Black Keys ήταν το συγκρότημα του μήνα Δεκέμβρη, για αυτό εδώ το blog. Το Music Got Soul Blogspot έκανε ένα εκτενές αφιέρωμα στην δισκογραφία τους, σε προηγούμενη ανάρτηση του, με αφορμή την κυκλοφορία του El Camino. Πρόκειται για έναν δίσκο με δυνατά, ρυθμικά και σε αρκετές στιγμές του χορευτικά τραγούδια. Σίγουρα ένα από τα καλύτερα album της χρονιάς που έφυγε. Περισσότερες λεπτομέρεις στην ανάρτηση στις 4/12/2001 http://musicgotsoul.blogspot.com/2011/12/black-keys.html .




Thievery Corporation - Culture Of Fear (Eighteenth Street Lounge Music)
"Κολτούρα του Φόβου" ονόμασαν οι Thievery Corporation την νέα τους δουλεία και αν υπάρχει ένα συγκρότημα που μπορεί, με την μουσική του, να εκφράσει τα συναισθήματα του κόσμου που πλήτεται από την Παγκόσμια Οικονομική κατάσταση, αυτό είναι σίγουρα το ντουέτο από την Washington. Άλλωστε οι Thievery ήταν και παραμένουν ένα άκρως πολιτικοποιημένο group. Η θεματολογία του album δένει πάρα πολύ και με την κατάσταση και στην πατρίδα μας όπου ύπο τον φόβο της "χρεοκοπίας" καταστρέφεται μια ολόκληρη χώρα και οι πολίτες της. Ότι έχουμε αγαπήσει από τους Thievery Corporation, έως τώρα, βρίσκετε και στο Culture Of Fear, Το Dub Reggae στοιχείο είναι σταθερά η βάση της μουσικής τους, με Trip-Hop περάσματα που θυμίζουν τους Massive Attack στα καλύτερα τους και με uptempo κομμάτια για να λινκίζουμε και τα κορμιά μας. Ακούστε το και κάθε φορά που κάποιος πολιτικός ή δημοσιογραφίσκος προσπαθεί να σας (μας) πανικοβάλει, ρίχτε το στον player και στείλτε τους στον αγύριστο.


Joe Bonamassa & Beth Hart - Don't Explain (J&R Adventures)
Ο Joe Bonamassa είναι ένας από τους καλύτερους νέους κιθαρίστες της Blues Rock μουσικής. Το 2011 ήταν μια υπερδραστήρια χρονιά για αυτόν. Πέρα από την 9η προσωπική του δουλεία (Dust Bowl), την 2η Heavy εμφάνιση του με τους Black Country Communion (δίπλα στον Glenn Hughes), προς τα τέλη του 2011 κυκλοφόρησε αυτή την καταπληκτική συνεργασία με την Beth Hart. Αν και το Don't Explain είναι album με διασκευές αυτό δεν μειώνει καθόλου την αξία του. Ο ήχος του είναι φρέσκος ενώ και οι δύο κάνουν προσωπική τους υπόθεση όλα αυτά τα καταπληκτικά τραγούδια, πάντα όμως με σεβασμό στις πρωτότυπες εκτελέσεις. Στο "Chocolate Jesus" (Tom Waits) η Beth Heart δίνει τα ρέστα της ενώ στο κλασσικό Gospel "Something's Got A Hold On Me" (Etta James) ο Bonamassa δίνει μία Country πινελιά. Επίσης υπάρχουν δύο εκτελέσεις του "I'll Take Care Of You", μία Radio Edit και μία Extended με extra Bonamassa Solo Guitar. Εν κατακλείδι, εκπληκτική συνεργασία, καταπληκτικές διασκευές ή επανεκτελέσεις αν προτιμάται, από τις κορυφαίες στιγμές του 2011.



Candye Kane - Sister Vagabond (Delta Groove Music, Inc)
Όταν η Candye Kane, στις αρχές της δεκαετίας του 1980, ξεκινούσε την σύντομη καριέρα της ως πρωταγωνήστρια σε πορνό ταινίες, τίποτα δεν έδειχνε ότι σήμερα θα ήταν ένα αξιοσέβαστο κομμάτι της Blues και Jazz κοινότητας. Από το 1986 έως σήμερα έχει κυκλοφορήσει 21 albums, αλλά το τελευταίο της είναι αυτό που κεντρίζει το ενδιαφέρων του ακροατή, από την πρώτη νότα ως την τελευταία. Blues, Soul & Jazz με μία dirty και συνάμμα παιχνιδιάρικη διάθεση με την ίδια την Kane να κατέχει την πλειοψηφία των συνθέσεων του δίσκου. Η φωνή της δεν πλησιάζει τα επίπεδα άλλων μεγάλων γυναικείων φωνών του είδους (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχει καλή φωνή), αλλά η εκφραστικότητα της είναι μαγευτική. Άλλωστε τα blues είναι πρώτα feeling και μετά έρχονται τα υπόλοιπα. Από τα καλύτερα Blues album της χρονιάς.


Roomful Of Blues - Hook, Line & Sinker (Alligator Records)
Οι Roomful Of Blues είναι μία 8μελής Blues, Swing & Rock n Roll μπάντα από την Αμερική, που το 2011 έκλεισε 44 χρόνια ζωής με το 18ο album της. Όπως είναι λογικό μετά από 44 χρόνια στο group έχουν υπάρξει αρκετές αλλαγές σε πρόσωπα, αλλά οι δύο δημιουργοί της (Chris Vachon & Rich Lataille) παραμένουν στις επάλξεις. Το Hook, Line & Sinker είναι από τα πιο διασκεδαστικά και ευχάριστα album του 2011, ιδιαίτερα στις ξέφρενες και χορευτικές swing στιγμές του. Οι ίδιοι λένε ότι έχουν κάνει μια ιδιαίτερα προσεκτική επιλογή τραγουδιών των Little Richard, Dave Bartholomew, Amos Milburn, Clarence "Gatemouth" Brown, Floyd Dixon και άλλων. Ειδικά αυτή την περίοδο που το Swing επανέρχεται στην μόδα, είναι μια πολλή καλή επιλογή.


Hugh Laurie - Let Them Talk (Warner Bros.)
Ο Hugh Laurie ή Dr. House (για τον κόσμο που ταυτίζεται με τους τηλεοπτικούς χαρακτήρες) είναι σήμερα ο πιο ακριβοπληρωμένος μη Αμερικάνος ηθοποιός της Αμερικάνικης τηλεόρασης. Αφού λοιπόν έχει λύσει όλα του τα οικονομικά προβλήματα και μάλιστα εν μέσω κρίσης, αποφάσισε να κάνει πραγματικότητα ένα ακόμα παιδικό του όνειρο. Χωρίς την ματαιοδοξία του ανθρώπου που κυνηγάει την επιτυχία σε ότι κάνει, μπαίνει στο studio μαζί με διάσημους φίλους του (Dr. John, Tom Jones & Irma Thomas) και κάνει αυτό που πραγματικά γουστάρει. Δεκαπέντε διασκευές κλάσσικών Blues κομματιών (συν τρεις ακόμα στην special edition), με έναν ανάλαφρο και ξεκούραστο, για τον ακροατή, χαρακτήρα. Ο ίδιος τραγουδά, παίζει πιάνο και κιθάρα. Σαφώς είναι πολλά τα λεφτά στην τηλεόραση αλλά αυτό το σπορ δεν πρέπει να το αφήσει, το κατέχει.


Damon Fowler - Devil Got His Ways (Blind Pig Records)
Ο Damon Fowler είναι μία ακόμα νέα αξιόλογη μορφή της Blues Rock μουσικής. Το Devil Got His Way είναι η δεύτερη δουλειά του και μας φέρνει σε επαφή με ένα πολύ καλό Blues συνθέτη, τραγουδιστή και κυρίως κιθαρίστα, με ενδιαφέροντα Country περάσματα στον ήχο του. Το προσών αυτού του δίσκου είναι ότι μπορεί να ακουστεί ευχάριστα και από άτομα που δεν έχουν την Blues μουσική ψηλά στις μουσικές τους προτιμήσεις. Οι Jeff Healey και Stevie Ray Vaughan είναι οι βασικές του επιρροές, ενώ μερικές φορές φέρνει λίγο σε Eric Clapton και Mark Knopfler. Ίσως να μιλάμε για το next big thing της Blues μουσικής.



Δέκα Ακόμα Κυκλοφορίες Άξιες Προσοχής:

  • Ana Popovic - Unconditional (Eclecto Groove Records)
  • Big Joe & The Dynaflows - You Can't Keep A Big Man Down (Severn Records)
  • Joe Bonamassa - Dust Bowl (J&R Adventures)
  • Tedeschi Trucks Band - Revelator (Sony Music)
  • Red Hot Chili Peppers - I'm With You (Warner Bros.)
  • Blackfield - Welcome To My DNA (Ksope)
  • Danger Mouse & Daniele Luppi - Rome (Capitol/EMI Records)
  • Alela Diane - Alela Diale & Wild Divine (Rough Trade Records)
  • AM & Swan Lee - Celestial Electric (Eighteenth Street Loung Music)
  • Gregg Alman - Low Country Blues (Rounder Records)



by Takis Kalantzis



Music Got Soul 107.3Fm December 2011



http://grooveshark.com/#/playlist/Music+Got+Soul+107+3Fm+December+2011/64741416


Τα 20 Αγαπημένα Τραγούδια Της Εκπομπής Music Got Soul για τον τελευταίο μήνα του 2011, Δεκέμβρη, με ένα κλικ στο παραπάνω Link.